بلاگ

آموزش نقاشی ساختمان با رنگ روغن

نقاشی ساختمان با رنگ روغن یکی از رایج‌ترین و البته پر طرفدارترین روش‌های رنگ‌آمیزی ساختمان است؛ علت آن هم متنوع بودن رنگ‌های روغن، اجرای به نسبت ساده‌تر رنگ روغنی نسبت به سایر روش‌های رنگ‌آمیزی ساختمان و البته امکان اجرای آن بر روی بخش‌های مختلف خانه از در و دیوار گرفته تا پنجره، سقف و … است.

این روزها هم که اکثر افراد دوست دارند یا خودشان آموزش نقاشی ساختمان با رنگ روغنی را یاد بگیرند و یا می‌خواهند تبدیل به یک متخصص و استادکار در زمینه نقاشی ساختمان شوند، پس چه بهتر از اینکه در یک آموزش کامل و مفصل با رنگ روغنی ساختمان، مزایا و معایب آن و نحوه اجرای رنگ روغن ساختمان آشنا شوید. پیشنهاد می‌کنیم این مقاله از استادکار را از دست ندهید تا با همه چیز درباره نقاشی ساختمان با رنگ روغن آشنا شوید.

رنگ روغنی ساختمان چیست؟

رنگ روغنی یکی از رایج‌ترین و ابتدایی‌ترین پوشش‌های دیوار و سقف است. رنگ روغنی ساختمان مانند سایر رنگ‌ها انواع مختلفی دارد و در واقع نوع حلال رنگ‌های روغنی متفاوت است. البته علاوه بر رنگ روغنی انواع دیگر رنگ‌ها مانند رنگ آکریلیک، مولتی کالر، رنگ پلاستیک، رنگ بلکا و … نیز وجود دارد اما در این مقاله تمرکز ما بر روی آشنایی با نقاشی ساختمان رنگ روغن است.

از رنگ روغن می‌توان برای رنگ‌آمیزی بخش‌های مختلفی مانند دیوار و در و پنجره و سقف استفاده کرد. البته پیشنهاد ما به شما این است که برای رنگ‌آمیزی سقف از رنگ روغن استفاده نکنید زیرا انعکاس نور را از بین می‌برد و فضا را تیره می‌کند.

بیشتر بدانید نقاشی و رنگ‌آمیزی ساختمان یا کاغذ دیواری، کدامیک بهتر است؟

رنگ روغن در دو حالت مات و براق به عنوان یک پوشش قابل شستشو و مقاوم برای رنگ‌آمیزی ساختمان کاربرد دارد.

رنگ روغن در دو حالت مات و براق به عنوان یک پوشش قابل شستشو و مقاوم برای رنگ‌آمیزی ساختمان کاربرد دارد.

انواع رنگ روغنی ساختمان کدامند؟

رنگ‌های روغنی مخصوص نقاشی ساختمان به طور کلی به سه دسته تقسیم می‌شود:

رنگ روغنی براق که قابل شستشو است و علاوه بر مقاومت بالایی که دارد انعکاس نور را روشن‌تر جلوه می‌دهد و زیبایی خاصی دارد.

رنگ روغنی مات که برای پوشش دهی سطوح بیشتر کاربرد دارد و البته بوی آن نسبت به مدل براق بیشتر است.

رنگ روغنی نیمه مات که در واقع ترکیبی از رنگ روغن مات و براق است و به صورت درصدی هر دو خواص رنگ روغن مات و رنگ روغن براق را دارد.

کاربرد رنگ روغنی ساختمان چیست؟

از مهم‌ترین کاربردهای رنگ روغن می‌توان به استفاده آن در رنگ‌آمیزی بخش‌های مختلف ساختمان اشاره کرد. از رنگ‌آمیزی مواد و مصالح مختلف گرفته مانند آهن تا فلزات، درب چوبی، قاب پنجره، تخت‌های فلزی، نیمکت، ستون و … با پوشش‌دهی بسیار بالایی که دارد می‌توان آن را بر روی هر سطحی که دارای برآمدگی و یا ناهمواری‌هایی باشد که نیاز به پوشاندن دارد، می‌توان اجرا کرد. علاوه بر این در بسیاری از محیط‌ها که سطوح نیاز به شستشو دارند استفاده از رنگ روغن بسیار مناسب است زیرا صد در صد قابل شستشو است. البته کاربرد رنگ روغن در ساختمان به همین نقطه ختم نمی‌شود بلکه نوعی رنگ روغن نیمه مات و براق نیز عرضه شده که می‌توان در دکوراسیون داخلی برای زیبایی و جلوه بیشتر دیوارها از آن استفاده کرد.

از رنگ روغن مات برای پوشاندن تمام سطوحی که نیاز به عایق‌کاری و شستشو دارد استفاده می‌شود و از رنگ روغن نیمه مات و براق برای پوشش دهی دیوارهای موج‌دار و جلوه دادن دیوارها استفاده می‌شود.

از رنگ روغن مات برای پوشاندن تمام سطوحی که نیاز به عایق‌کاری و شستشو دارد استفاده می‌شود و از رنگ روغن نیمه مات و براق برای پوشش دهی دیوارهای موج‌دار و جلوه دادن دیوارها استفاده می‌شود.

مزایای رنگ روغنی ساختمان چیست؟

یکی از مهم‌ترین دلایلی که اکثرا نقاشی ساختمان با رنگ روغن را پیشنهاد می‌دهند، در دسترس بودن رنگ روغن است. در واقع نسبت به سایر رنگ‌های موجود در بازار، رنگ روغنی ساختمان در دسترس‌ترین نوع رنگ با رنگبندی به نسبت کامل است.

یکی دیگر از مزایای بسیار خوب رنگ روغنی، قابل شستشو بودن رنگ روغنی است. شما می‌توانید هر گونه لکه کثیفی یا دوده را به راحتی با استفاده از یک دستمال مرطوب از روی رنگ روغن پاک کنید بدون آنکه نگران باقی ماندن لکه دستمال یا رطوبت باشید.

بیشتر بدانید راهنمای کامل خشک کردن سریع رنگ ساختمان

برای تمیز کردن لکه از روی دیوار رنگ روغنی می‌توان از یک دستمال مرطوب آغشته به ماده شوینده استفاده کنید.

برای تمیز کردن لکه از روی دیوار رنگ روغنی می‌توان از یک دستمال مرطوب آغشته به ماده شوینده استفاده کنید.

رنگ روغنی ساختمان به عنوان یک عایق نیز عمل می‌کند و مانع رنگ پریدگی و یا خوردگی انواع سطوح چوبی و آهنی و فلزی می‌شود. از طرفی نقاشی ساختمان با رنگ روغن بسیار راحت و روان انجام می‌شود و پوشش دهی بسیار بالایی نیز دارد.

معایب نقاشی ساختمان با رنگ روغن چیست؟

متاسفانه یکی از معایب عمده رنگ روغن که حالت ناخوشایندی نیز ایجاد می‌کند، بوی نامطبوع آن است. زیرا در رنگ روغن از حلال‌های شیمیایی و نفتی استفاده می‌شود و در نتیجه ممکن است افراد هنگام رنگ‌آمیزی و حتی چند هفته پس از اتمام کار رنگ‌آمیزی بوی نامطبوع آن را حس کنند.

از طرفی چون مواد تشکیل دهنده رنگ روغن سمی است برای سلامت انسان و همچنین محیط زیست ممکن است مضر باشد.

رنگ روغن بر خلاف دیگر مدل‌های پیشرفته رنگ، نیاز به زیرسازی و بتونه‌کاری دارد زیرا رنگ روغن هیچگونه بافتی از خود ندارد در نتیجه اگر زیرساخت آن بتونه‌کاری نشود ممکن است ایرادات روی سطح اصلی به چشم بیننده بیاید.

آموزش نقاشی ساختمان با رنگ روغن

معمولا رنگ روغنی را بر روی  گچ استفاده می‌کنند اما با این حال تفاوتی ندارد هر سطحی را که انتخاب می‌کنید باید زیرساخت آن را کاملا یکدست کنید که این کار را باید به وسیله بتونه‌کاری انجام دهید. پس برای نقاشی ساختمان با رنگ روغن موارد زیر را اجرا کنید:

ابتدا بتونه مناسب برای زیرساخت سطح مورد نظر را تهیه کنید و تمام سطح را به صورت یک دست بتونه کاری کنید.

پس از خشک شدن بتونه به وسیله سنباده سطح مورد نظر را صاف کنید.

پس از سنباده کاری حتما گرد و خاک ایجاد می‌شود پس لازم است که محیط و سطح را کاملا گردگیری کنید.

حال باید با استفاده از یک قلمو یا غلطک مخصوص مقداری از رنگ را بر روی دیوار اجرا کنید که به این مرحله آستری نقاشی ساختمان با رنگ روغن می‌گویند. در این مرحله باید که یک لایه از رنگ تمام سطح را بپوشاند.

بعد از خشک شدن کامل رنگ اولیه و آستری با بتونه مخصوص، سطح مورد نظر را لکه‌گیری کنید.

بعد از ۱۲ الی ۲۴ ساعت دوباره سطح خشک شده را سنباده بزنید و سپس گردگیری لازم را انجام دهید.

حال نوبت به مرحله دوم و سپس مرحله سوم نقاشی ساختمان با رنگ روغن می‌رسد. معمولا سه مرحله کافی است اما اگر احساس کردید برای یکدست شدن نیاز به مرحله چهارم نیز است، می‌توانید مراحل بیشتری را پیش بگیرید.

اپوکسی چیست؟

بررسی های انجام شده در اپوکسیدها و آمین ها برای اولین بار توسط Paul Schlack در آلمان در سال 1934 انجام شده است. اپوکسی یا پلی اپوکسید به عنوان یک پلیمر گرمازا عمل می کند که وقتی با مواد سخت مخلوط می شود، فرایند پلیمریزاسیون را آغاز میشود.

خود پلیمر از یک واکنش شیمیایی ( معمولاً بین اپی کلرو هیدرین و بیس فنول) جمع می شود که منجر به ایجاد یک رزین اپوکسی می شود. اپوکسی را می توان برای اهداف مختلف استفاده کرد، اما بیشتر در رنگ ها، پوشش ها و چسب ها یافت می شود. یکی از استانداردترین پوشش های اپوکسی، پوشش دو بخشی از طریق آب است، که در برابر اشعه ماورا UV بنفش و سایش، بسیار سخت و مقاوم است.

در نتیجه این خواص و به دلیل چسبندگی عالی که دارد، معمولاً برای پوشاندن فلز و سایر اجزایی که باید مقدار زیادی سایش را تحمل کنند، استفاده می شود. علاوه بر این، پوشش های اپوکسی موجود در آب نسبت به اپوکسی های پایه حلال سمی نیستند، به این معنی که کار با آنها راحت تر و ایمن تر است.

استفاده صنعتی و خودرویی برای اپوکسی ناشی از آب زیاد است زیرا این پوشش کاملاً در برابر حرارت مقاوم است، که این امر احتمال کنده شدن بعضی قطعات و فلزات را در اثر سایش یا عدم تحمل گرما را کاهش می دهد. همانند اکثر اپوکسی ها، پوشش های اپوکسی موجود در آب پس از مخلوط شدن با ماده سخت کننده مناسب، سریع خشک می شوند.

کاربرد اپوکسی

اپوکسی پلی استر شامل پوشش های پودری است که یک گزینه عادی برای استفاده در پوشش فلز سفید مانند یخچال ها است. از پوشش های پودری اپوکسی می توان برای خط کشی خطوط، لوله آب آشامیدنی استفاده کرد و همچنین برای تقویت بتن و جلوگیری از خوردگی در لوله های فولادی استاندارد استفاده می شود.

اپوکسی همچنین می تواند به عنوان یک پرایمر در برابر زنگ زدگی و خوردگی قطعات عمل کند، زیرا به چسبندگی سایر پوشش ها کمک می کند. اپوکسی به طور گسترده ای به عنوان چسب، در ساخت اتومبیل، قایق، دوچرخه، هواپیما و اجزای بیشمار دیگری استفاده می شود که به طور معمول انتظار میرود عملکرد بالایی را در عناصر حفظ کنند.

اپوکسی غالبا با استفاده از گرما پخت می شود، اپوکسی هایی که با استفاده از گرما پخت می شوند نسبت به آنهایی که در دمای اتاق پخت می شوند مقاومت در برابر گرما را بیشتر نشان می دهند، یک اپوکسی پخته شده مقاومت به حرارت بالاتر را نسبت به سایر چسب ها رایج در بازار، تا 350 درجه فارنهایت را نشان می دهد.

می توان تنظیمات اولیه اپوکسی ها را تغییر داد تا واکنش های سریع یا کند، شفاف یا مات، انعطاف پذیر یا سفت و سخت داشته باشند. آنها همچنین به عنوان چسب روی مبلمان چوبی، سنگ و شیشه به خوبی مورد استفاده قرار میگیرند و به راحتی و با توجه به نوع کاربرد آنها تغییر می کنند.

استفاده از اپوکسی محدود به کاربردهای چسب و پوشش صنعتی نیست، بلکه طیف وسیعی از صنایع را میتواند تحت پوشش قرار دهد. اپوکسی را می توان در ابزارهای صنعتی، سیستم های الکتریکی و در زمینه های دریایی و هوا فضا یافت.

در کاربردهای ابزارآلات صنعتی، از اپوکسی برای ساخت قالب، مدل، ریخته گری و وسایل دیگر استفاده می شود تا جایگزین نسخه های فلزی و چوبی سنتی شود. همچنین می توان از اپوکسی برای جایگزینی رزین های پلی استر و رزین های وینیل در قطعات تقویت شده با الیاف استفاده کرد و گرچه تا حدودی گران تر است، اما قطعات مقاوم در برابر دما هستند.

از آنجا که رزین های اپوکسی عایق های خوبی هستند، معمولاً در مدارهای مجتمع، ترانزیستورها و مدارهای ترکیبی استفاده می شود تا اجزای الکتریکی را از آلودگی خارجی، گرد و غبار و رطوبت محافظت کند.

در برنامه های بزرگ برد مدار، از اپوکسی برای اتصال اجزای مختلف و حتی تشکیل بخشی از ماسک لحیم کاری استفاده می شود. اپوکسی می تواند به عنوان یک پوشش شفاف خوب نیز عمل کند، اما با افزودنی ها به راحتی تبدیل به گرانیت تصفیه شده و انواع مختلف آن می شود.

کاربردها برای مواد مبتنی بر اپوکسی گسترده است و شامل پوشش ها، چسب ها و مواد کامپوزیتی مانند مواردی که از تقویت کننده های الیاف کربن و فایبرگلاس استفاده می کنند. شیمی اپوکسی ها و دامنه تغییرات تجاری موجود باعث می شود پلیمرهای کیور با طیف وسیعی از خواص تولید شوند.

به طور کلی، اپوکسی ها به دلیل چسبندگی عالی، مقاومت شیمیایی و حرارتی، خواص مکانیکی خوب و عایق های الکتریکی بسیار ارزنده شناخته می شوند.

ساختار تشکیل دهنده ( رزین اپوکسی)

اپوکسی یا پلی اپوکسید یک پلیمر اپوکسید حرارتی است که در صورت مخلوط شدن با یک ماده کاتالیزگر یا (سخت کننده) باعث پخت (پلیمریزاسیون و اتصال عرضی) می شود. بیشترین رزین های اپوکسی معمولاً از واکنش بین اپی کلرهیدرین و بیس فنول-A تولید می شوند. اعتبار اولین سنتز رزین های اپوکسی بر پایه بیس فنول-A توسط دکتر Pierre Castan از سوئیس و دکتر S.O. به اشتراک گذاشته شده است. اصطلاح اپوکسی، رزین اپوکسی یا اپوکسید، α-اپوکسی، 1،2-اپوکسی و غیره به یک گروه گسترده ای از ترکیبات واکنشی اشاره دارد که با حضور یک حلقه اکسیران یا اپوکسی مشخص می شود. این توسط یک حلقه سه عنصره حاوی یک اتم اکسیژن نشان داده می شود که با دو اتم کربن پیوند داده شده است که از طریق دیگری به هم پیوسته اند.

از این رو، حضور این گروه عملکردی یک مولکول را به عنوان اپوکسید تعریف می کند، جایی که پایه مولکولی می تواند بسیار متفاوت باشد و در نتیجه باعث ایجاد انواع مختلفی از رزین های اپوکسی می شود و آنها بسیار کاربردی هستند زیرا تنوع در ساختار مولکولی را که می توان با همان روش شیمیایی تولید کرد، ارائه می دهند.

انواع مختلف رزین اپوکسی کدامند؟

رزین اپوکسی تحت دو دسته اصلی قرار می گیرد، که شامل گلیسیدیل یا غیر گلیسیدیل میشوند. رزین های گلیسیدیل در زیر گروه های گلیسیدیل اتر، گلیسیدیل استر و گلیسیدیل آمین قرار میگیرند. تنوع غیر گلایسیدیل آلیفاتیک یا سیکلو آلیفاتیک خواهد بود. اپوکسی های گلیسیدیل اتر به ویژه آنهایی که از انواع بیس فنول و نوولاک هستند، مورد استفاده قرار می گیرند.

کفپوش اپوکسی چیست؟

کفپوش اپوکسی یک ماده کف منحصر به فرد است که به طور پیوسته محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. هنگامی که کف بتونی صاف و آماده شد، یک رزین و یک ماده شیمیایی سخت کننده با هم مخلوط می شوند. بنابراین ترکیب بر روی بتن ریخته می شود و اجازه می یابد قبل از اعمال لایه دوم یا سوم سفت شود. این فرآیند مایع به جامد به کفپوش اپوکسی امکان مقاومت، در برابر لکه و غیره را می دهد. محبوب ترین کاربردهای آن در بیمارستان ها، مدارس، گاراژها و محیط های صنعتی است. اما می تواند برای اتاق های نشیمن مسکونی، آشپزخانه یا سایر اتاق ها به همان اندازه مفید باشد.

اپوکسی گروت چیست؟

اپوکسی گروت، دوغاب منحصر به فرد و محبوب برای کاشی کاری است که در فرآیند اختلاط از سیمان پرتلند یا آب استفاده نمی شود. از ویژگی های سخت کننده، رنگدانه ها، رزین اپوکسی و مواد پرکننده سیلیس است. اپوکسی گروت در مقایسه با دوغاب سیمانی کمتر متخلخل است. همچنین ، اپوکسی های گروت در مناطق حاوی چربی و اسید مانند آشپزخانه بهترین عملکرد را دارند.

بخش ساخت و ساز انواع رزین های اپوکسی مانند پلی اورتان، اپوکسی و موارد دیگر را اعمال می کند.در ضمن اپوکسی نامی دارد که به معنای وجود ماده سیمان است، اما هیچ درصد سیمانی ندارد. برای سخت کننده اپوکسی، این ماده نقشی اساسی در شروع فرآیند سخت شدن اپوکسی گروت دارد. همچنین، سخت کننده اپوکسی در ترمیم حفره ها و ترک های مویی در سازه های بتونی حیاتی است. به غیر از این، این عنصر می تواند به عنوان عامل اتصال بهترین عملکرد را داشته باشد.

رنگ اپوکسی چیست؟

رنگ اپوکسی و کفپوش اپوکسی اصطلاحاتی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. اگر می خواهید یک رنگ اپوکسی بخرید تا از آن به عنوان کفپوش در فروشگاه های لوازم خانگی استفاده کنید، ممکن است هر دو اصطلاح مورد استفاده را روی قوطی یا کیت مشاهده کنید. (اصطلاح دیگری که ممکن است مشاهده کنید، درزگیر اپوکسی است.) شرکت های تولید رنگ همچنین ممکن است رنگ اپوکسی اختصاصی خود را به فروش برسانند. پوشش اپوکسی از نظر فنی یک رنگ نیست. رنگ اپوکسی مستقیم حاوی مخلوطی از رنگ اکریلیک و اپوکسی است که گاهی اوقات اپوکسی 1 بخشی نامیده می شود. فرمول اکریلیک می تواند امکان شخصی سازی در رنگ آمیزی را فراهم کند و این نوع رنگ اپوکسی مانند رنگ معمولی خشک می شود. جز ep اپوکسی به مقاومت رنگ در برابر لکه های شیمیایی کف مانند بنزین یا روغن نسبت داده می شود، بنابراین اغلب از آن در کف گاراژ و اتاق کار استفاده می شود.

رقیق کننده های رزین اپوکسی

ایجاد رقیق کننده های اپوکسی شامل گلیسیدیلاسیون الکلهای آلیفاتیک یا پلیول ها است. موادی که در نتیجه چنین فرآیندهایی تولید می شوند، ممکن است تک کاربردی باشند (به عنوان مثال dodecanol glycidyl اتر)، دو عملکردی (بوتاندیول دی گلیسیدیل اتر) یا عملکرد بالاتر (به عنوان مثال تری متیلولپروپان تری گلیسیدیل اتر)را میتوان نام برد.

پرایمر اپوکسی چیست ؟

پرایمر اپوکسی یک ماده سیلر بر پایه رزین است که پس از پخت یک سطح غیر متخلخل ایجاد می کند و اگرچه سطح آن بسیار سخت است، اما می توانید با استفاده از دستگاه سنباده آن را سنباده بزنید تا سطح بسیار صافی ایجاد شود که رنگ آمیزی آن آسان باشد. این پرایمر اورتان با ساختار بالا یک لایه ضخیم ایجاد می کند و شما می توانید آن را با تینر انتخابی خود نازک کنید. این پرایمر اپوکسی مخصوص صنعت تعمیر موبایل طراحی شده است.این ماده خیلی سریع خشک می شود و بهبود می یابد بدون اینکه چسبندگی ایجاد کند. در حالی که این یکی از بهترین پرایمرهای بازار است، اما دارای چند نکته منفی است. گران تر از پرامیر اپوکسی مشابه در بازار است. همچنین ممکن است از لایه ضخیمی که ایجاد می کند خیلی راضی نباشید و اگر بگذارید خیلی طولانی شود، ممکن است برای سنباده زدن خیلی شود.

اپوکسی میانی چیست ؟

رنگ میانی اپوکسی باید یک پوشش دو جزئی باشد که متشکل از یک رزین اپوکسی و یک ماده پخت، همراه با رنگدانه های پرایم و پرکننده، رنگ دهنده ها، ژلانت، مواد تراز کننده و حلال ها باشد. این پوشش باید در شرایط جریان هوای آزاد باشد و به راحتی اسپری می شود. هنگامی که این ماده ها با یکدیگرمخلوط می شوند، پوششی مناسب و کاربردی بر روی پرامیرهای معدنی و آلی است که با یکدیگر سازگاری دارند. رنگ این پوشش تفاوت قابل توجهی با سایر پوشش ها در سیستم پوشش دهی اپوکسی ها دارد.

اپوکسی نهایی چیست ؟

لایه اپوکسی نهایی برای تهیه پایه مواد سمباده زده می شود و سپس یک یا دو لایه لاک روی این ریخته میشود. به نظر می رسد که این نتیجه دارای عمق ده لاک و یا بیشتر باشد اما بسیار با دوام تر است. تغییر رنگ در این مواد بسیار راحت تر است زیرا لاک قدیمی فقط تا سطح پوشش اپوکسی برداشته می شود. پوشش اپوکسی از مخلوط شیمیایی دو ماده مایع، رزین اپوکسی و سخت کننده برای ایجاد یک ماده ی سخت و مقاوم در برابر حلال استفاده می کند که می تواند روی کف، پیشخوان ها و عرشه ها اعمال شود. انواع بسیاری از اپوکسی ها به دلیل دوام زیاد مورد توجه قرار گرفته اند و می توانند برای آب بندی کف های بتونی، فولاد و سایر مواد صنعتی مورد استفاده قرار گیرند.

رنگ ترافیکی چیست؟

یکی از مهم ترین تجهیزات ترافیکی، رنگ ترافیکی است که در انواع مختلفی مانند: رنگ های سرد دو جزئی، رنگ های سرد تک جزئی، رنگ ترافیکی گرم و … تولید می شود. رنگ های ترافیکی برای مشخص کردن مسیر ها و ایمنی بیشتر، در جاده و خیابان ها استفاده می شوند. یکی از محصولاتی که از دیرباز تاکنون در ایجاد ترافیک‌های روان و همچنین حفظ جان رانندگان و افراد پیاده نقش مهمی ایفا کرده است، رنگ ترافیکی و محصولات مربوط به آن است. این رنگ به طور ویژه برای کارهای ترافیکی و سطوح جاده و اماکن عمومی طراحی شده است و ترکیب آن به صورتی در نظر گرفته شده که هم از لحاظ دیده شدن و هم از لحاظ استحکام مکانیکی، گزینه‌ای مناسب و قابل توجه باشد.به منظور افزایش دید راننده ها در طول شب و تسلط بیشتر بر جاده در شرایط بد آب و هوایی از دانه های شیشه ای بازتابنده ای در رنگ های ترافیکی کمک می گیرند. این روش یکی از موثرترین راه ها برای نشانه گذاری خطوط جاده ها محسوب می شود.

برای اینکه هنگام خرید رنگ ترافیکی از اطلاعات بیشتری برخوردار باشید، در این مطلب به معرفی انواع مختلف آن و ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آنها خواهیم پرداخت.

رنگ ترافیکی

رنگ ترافیکی یک نوع رنگ یا برچسب خاص است که برای استفاده در پروژه‌های راهنمایی و رانندگی، علامت گذاری سطح جاده‌ها و تونل‌ها، علامت گذاری پارکینگ‌های شخصی و عمومی، مشخص کردن محل پارک و محل عبور عابر پیاده و مشخص کردن حاشیه جاده در اماکن مختلف طراحی شده است. این رنگها دارای برخی ویژگی‌های منحصر به فرد هستند که باعث می‌شود استفاده از آنها در پروژه‌های ترافیکی توجیه پذیر بوده و نسبت به رنگ‌های معمولی از برتری بیشتری برخوردار باشند. انواع رنگ ترافیکی موجود در بازار، دارای برخی ویژگی‌های مشترک بوده که این ویژگی‌ها برای استفاده در شرایط محیطی مختلف و نامناسب ایده آل هستند.

همچنین سعی شده است که برخی ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد در هر کدام از این رنگ‌ها به وجود بیاید تا کاربرد خاص هر کدام از آنها نیز حفظ شود. به همین دلیل می‌بینیم که در بین محصولات آنها با واژه‌هایی مانند رنگ ترافیکی سرد ترموپلاست یا رنگ ترافیکی گرم ترموپلاست مواجه می‌شویم که در ادامه بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.

ویژگی‌های رنگ ترافیکی

یکی از مواردی که در این مطلب حتماً باید به آن بپردازیم، بحث ویژگی‌های رنگ‌های ترافیکی است. چه دلیلی وجود دارد که یک رنگ برای کارهای ترافیکی مناسب باشد و امکان استفاده از رنگ های دیگر وجود نداشته باشد؟ آیا این رنگ ها از همان ابتدا برای پروژه‌های ترافیکی در نظر گرفته شده‌اند؟ آیا امکان استفاده از سایر رن گها وجود ندارد؟ مسلماً برای کسانی که فقط بحث رنگ آمیزی و مشخص کردن یک محدوده ترافیکی مطرح است، هیچ تفاوتی بین رنگ‌های ترافیکی و رنگ‌های معمولی وجود ندارد. اما این مسئله زمانی تفاوت پیدا می‌کند که کارهایی مطابق با اصول استاندارد و با روش‌های ملی و بین المللی انجام گیرد. از ویژگی‌های استاندارد رنگ ترافیکی را می‌توانیم در قالب زیر معرفی کنیم:

چسبندگی بالا به سطوح مختلف

انواع رنگ‌های ترافیکی در جاده‌ها و مسیرهای آسفالت و یا در بخش‌های بتنی استفاده می‌شوند و به همین دلیل نباید به راحتی کنده شوند.

مقاومت سایشی بالا

معمولاً شرایط استفاده از رنگ‌های ترافیکی به صورتی است که میزان عبور و مرور بر سطح آنها بسیار بالا بوده و لازم است که در برابر سایش از خود مقاومت نشان دهند.

مقاومت در برابر شرایط جوی مختلف

ممکن است یک تیم از رنگ‌های ترافیکی در داخل تونل استفاده کند و گروه دیگر آنها را در مسیرهای بین شهری به کار ببرد، پس لازم است که این رنگ‌ها در برابر شرایط جوی نامناسب نیز مقاوم باشند.

خشک شدن سریع

این ویژگی به طور خاص برای رنگ هایی که در خیابان‌ها و در مسیرهای بین شهری به کار برده می‌شوند اهمیت دارد، زیرا سرعت تردد در آنها بالاست و نمی‌توان این ترددها را برای مدت زمان طولانی متوقف کرد.

انواع رنگ ترافیکی

بحث بسیار مهم دیگری که در رابطه با رنگهای ترافیکی وجود دارد و به نوعی گزینه‌های انتخابی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، آشنایی با انواع رنگ ترافیکی است. ما در بالا صرفاً یک تعریف کلی از این رنگ‌ها ارائه دادیم و چهار ویژگی مهم و تأثیر گذار آنها را معرفی کردیم. اما باید این حقیقت را نیز بپذیریم که خصوصیات شیمیایی و همچنین مواد اولیه بکار رفته در این رنگ‌ها، به طور ویژه باعث تغییر کاربری و محل استفاده از آنها می‌شود.

با توجه به این توضیحات، انواع رنگ‌های ترافیکی را می‌توانیم در چهار دسته زیر قرار دهیم:

رنگ ترافیکی سرد ترموپلاست

رنگ‌های ترافیکی بر پایه رزین‌های کلروکائوچو و رنگ های بر پایه رزین‌های آکریلیک ترموپلاست در این گروه قرار می‌گیرند و مهمترین ویژگی آنها، قدرت کشسانی و ماندگاری بسیار بالای آنهاست. این رنگ ها ممکن است بر پایه ترکیبات آبی نیز ساخته شود و به همین دلیل در رنگ آمیزی سطح خیابان‌ها و مسیرهای بین شهری گزینه‌ای مناسب و ایده آل به شمار می‌روند.

رنگ ترافیکی گرم ترموپلاست

رنگ‌های ترافیکی گرم ترموپلاست از لحاظ خواص فیزیکی و مکانیکی مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند و بر پایه رزین‌های هیدروکربنی و به صورت جامد هستند. برای استفاده از این رنگ‌ها، لازم است که ابتدا ذوب شوند و با استفاده از روش اسپری یا سایر روش‌های رنگ آمیزی، بر روی آسفالت یا بتن به کار گرفته می‌شود. این رنگ ها سرعت خشک شدن بالایی دارند و به همین دلیل در اتوبان‌ها و بزرگراه‌ها بهترین گزینه ممکن هستند. شیوه ایده آل رنگ آمیزی رنگ‌های ترافیکی گرم ترموپلاست، استفاده از آنها با ضخامت ۲ تا ۳ میلیمتر با استفاده از روش اسپری است.

رنگ ترافیکی کلروکائوچو

استفاده از دو واژه کلر و کائوچو در اسم این گروه از رنگ های ترافیکی، به کاربرد آنها در ساختار رنگ اشاره دارد و در حقیقت اصلی‌ترین ماده سازنده آنها، رزین‌های آلکیدی هستند که با استفاده از کلر و کائوچو اصلاح شده‌اند. این رنگ ها در برابر رطوبت مقاومت بالایی دارند و به همین دلیل از آنها برای خط کشی و خطوط ممتد در مناطق مختلف استفاده می‌شود.

رنگ ترافیکی چند جزئی

همانطور که از اسم رنگ نیز مشخص است، این رنگ ها از چند جزء ساخته می‌شوند و ممکن است حتی رنگ بندی آنها نیز متفاوت باشد. ماده پایه و اصلی این رنگ‌ها، رزین‌های آکریلیک سخت شونده هستند که با مواد هاردنر (سخت کننده) مانند پراکسیدها سخت می‌شود. این رنگ ها به صورت ترکیبی بوده و سرعت خشک شدن آنها زیاد است، به همین دلیل برای رنگ آمیزی خطوط عابر پیاده و همچنین علائم ترافیکی بر روی سطح خیابانها مناسب هستند.

حلال رنگ ترافیکی

تینر اکریلیک ترموپلاست حلال رنگ ترافیکی است که جهت رقیق کردن رنگ برای رسیدن به ویسکوزیته استاندارد برای اجرای رنگ های ترافیکی به کار می رود.

تولید رنگ ترافیکی و استفاده از دانه های شیشه ای

این دانه های کوچک از شیشه های بازیافتی ساخته می شوند. در واقع آن ها را با رنگ های ترافیکی مخلوط کرده و برای نشانه گذاری خطوط جاده ها استفاده می کنند. هنگامی که در طول شب چراغ خودرو به خطوط جاده می تابد، شیشه های کروی کوچکی که در خطوط جاده ها جا سازی شده اند زیر چراغ های جلو خودروها می درخشند. این امر در بهتر شدن دید راننده بسیار موثر است. بنابراین استفاده از این دانه های شیشه ای میکرو در رنگ های ترافیکی می توانند یک عامل مهم و حیاتی برای ایمنی جاده ها محسوب شوند.

فواید استفاده از دانه های شیشه ای در رنگ ترافیکی

افزایش ایمنی جاده از طریق افزایش دید راننده در طول شب و در شرایط بد آب و هوایی مانند مه و باران

افزایش طول عمر و دوام خط کشی جاده ها و رنگ ترافیکی به دلیل سختی این دانه های شیشه ای

یک انتخاب ارزان قیمت و اقتصادی در افزایش ایمنی جاده ها

تسریع در خشک شدن رنگ ترافیکی مورد استفاده در نشانه گذاری خطوط

رنگ صنعتی چیست؟

اساس تولید رنگ صنعتی علم شیمی است. رنگ های صنعتی پر مصرف ترین رنگ ها در زندگی بشر هستند. رنگ های صنعتی به صورت مایع تولید شده و با استفاده از تجهیزات مناسب صنعتی استفاده می شود. هدف اصلی رنگ های صنعتی ایجاد مقاومت و حفاظت از سطوح است.

رنگ های صنعتی به طور کلی در پوشاندن خوردگی در اتصالات و لوله های حاوی گاز، آب، پتروشیمی، فاضلاب، و پردازش مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از رنگ صنعتی در صنعت کشاورزی، صنعت خودرو سازی و ساخت ساز نیز به دلیل افزایش طول عمر مفید استفاده می شود.

انواع رنگ های صنعتی

رنگ صنعتی از مواد پلیمری ساخته شده و به همین دلیل یک پوشش سخت و غیر قابل نفوذ برای سطوح ایجاد می کند. به طور کلی در محیط های صنعتی و به منظور پوشش دهی محصولات و رنگ آمیزی محیط های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد. رنگ های مختلف با اهداف متفاوت تولید شده اند و کاربردهای مختلفی دارند؛ برای مثال هر چه به لایه های زیرین پوشش اصلی یا آستری نزدیک شوید، تنوع رنگ ها بیشتر می شود. انواع رنگ صنعتی:

رنگ هوا خشک

رنک سوله

رنگ صنعتی آستر

رنگ کولتار اپوکسی

رنگ رویه پلی یورتان

سیلر اپوکسی

رنگ های صنعتی پلی یورتان

رنگ صنعتی پلی یورتان مقاومت بالایی در برابر نور خورشید دارند و از نظر ظاهری و چسبندگی بالا امروزه خیلی از آن استفاده می شود. رنگ پلی یورتان بر پایه رنگ های دو جزئی و پایه زرین اکریلیک و سخت شونده ساخته می شوند و به دلیل داشتن این ویژگی قابلیت اعمال و استفاده روی همه سطح ها و پوشش ها را دارد.

این نوع رنگ حتی به دلیل ظاهر چشم نواز به عنوان یک لایه نهایی (تاپ کوت) مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله مزایای این رنگ تنوع رنگ بالا، سریع خشک شدن، چسبندگی عالی و براقیت مناسب است.

رنگ های صنعتی اپوکسی

رنگ صنعتی اپوکسی از یک نوع آستر تولید می شود و به دلیل ویژگی چسبندگی و مقاومت در برابر عوامل شیمیایی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و صنایع نیروگاهی استفاده می شود. زمانی که از رنگ صنعتی اپوکسی روی سطوح استفاده می شود از ایجاد زنگ زدگی و خوردگی سطح محافظت می کند.

دو گروه اصلی رنگ های اپوکسی رنگ های اپوکسی پلی آمید و رنگ اپوکسی پلی آمین هستند. رنگ پلی آمید مقاومت بیشتری در برابر نفوذ آب و رنگ پلی آمین مقاومت بالایی در برابر مواد شیمیایی و اسیدهای ضعیف، حلال و فراورده های نفتی دارد.

رنگ های صنعتی ترموپلاست

رنگ های صنعتی گروه ترموپلاست بر پایه رزین های ترموپلاست به همراه پیگمنت های ضد خوردگی و رنگی آستر ساخته می شود. به همین دلیل رنگ ترموپلاست دارای مقاومت ویژه ای در برابر خوردگی و رطوبت بالا است. ویژگی عمده رنگ صنعتی ترموپلاست چسبندگی بالا، سریع خشک شدن، ثبات برق و مقاومت در برابر شرایط جوی است.

رنگ های صنعتی الکیدی هوا خشک

رنگ الکیدی هوا خشک با انواع رزین های الکیدی و به صورت اصلاح شده با رزین ها و پیگمنت های ضدخوردگی ساخته می شود. به همین دلیل از این رنگ برای محافظت سازه ها در برابر عوامل محیطی نیمه صنعتی، نیمه شرجی و مرطوب و محیط های شهری استفاده می شود. مهم ترین ویژگی این رنگ ثبات برق، حفظ رنگ و براقیت بالا است.

رنگ های صنعتی پایه آب

یکی از پرکاربردترین رنگ های صنعتی رنگ پایه آب است که از آن ها در مصارف صنعتی و ساختمانی استفاده می شود. به رنگ های پایه آب، رنگ اکریلیک گفته می شود و برای محیط زیست خطری ندارند. این رنگ ها در سه نوع براق، نیمه براق و مات تولید می شود. این رنگ ها بوی کمی دارند، سریع خشک می شوند، و قابلیت پوشش دهی بالا و شستشو آسان دارد.

رنگ چکشی

این رنگ یکی از انواع رنگ های صنعتی بوده که بر پایه رزین الکیدی اصلاح شده، فرموله شده است. رنگ چکشی در مصارف عمومی کاربرد دارد. این رنگ وقتی روی سطوح آهنی اعمال می‌شود طرحی شبیه آهن چکش خورده ایجاد می‌کند. از این رو به این نوع رنگ، رنگ چکشی گفته می‌شود.

از ویژگیهای مثبت این رنگ این است که پس از اعمال، بخوبی روی فلز می‌چسبد. در نتیجه سطحی یکدست با نقوش ایجاد می‌کند. همچنین تجمع گرد و غبار بر روی این رنگ بسیار کمتر از سایر پوشش هاست.

نکته حائز اهمیت در استفاده از رنگ های چکشی، انتخاب تینر مناسب و دقت در ویسکوزیته پاشش است. در صورت عدم دقت در این مرحله، نقوش چکشی یا تشکیل نمی‌شوند و یا ناقص خواهند بود. فاصله دست در هنگام کار و فشار باد نیز از موارد مهم در انجام کار با رنگهای چکشی است. کاربرد این رنگ در مواردی مانند رنگ‌آمیزی کابینتها، ماشین‌آلات، تجهیزات اداری و صفحات فلزی است. این موضوع بدلیل به‌کارگیری رزین الکیدی در این نوع رنگ می‌باشد.

یکی از ویژگی‌های مثبت این رنگ، چسبندگی مناسب آن بر روی سطوح کاملا تمیز شده است. درجه حرارت محیطی، طی استفاده از رنگ چکشی باید بین 10 تا 55 درجه سانتیگراد باشد. همچنین درجه حرارت سطح باید بین 5 تا 50 درجه سانتیگراد باشد. دمای مطلوب برای رنگ نیز باید بین 10 تا 55 درجه سانتیگراد باشد. استفاده از تهویه مناسب در محیطهای بسته هنگام رنگ‌آمیزی و در مرحله خشک شدن، امری الزامی است.

رنگ کوره ای

یکی از انواع رنگ های صنعتی که در صنایع رنگ و پوشش کاربرد دارد، رنگ کوره‌ای است. این محصول در دو نوع پودری و مایع کوره‌ای ارائه می شود. این نوع رنگ را می‌توان به‌عنوان یکی از بهترین انواع رنگها به شمار آورد. چرا که آثار مخرب زیست محیطی بسیار کمی داشته و برای سلامتی کارگران نیز خطری ندارد.

یکی از مزایای این نوع رنگ، عملکرد برتر و راندمان بالای آن است. دلیل آن هم این است که ذرات رنگدانه پودری به روش الکتروشیمیایی بر روی سطوح فلزی قرار می‌گیرد. بنابراین رنگ‌آمیزی با ظرافت بالا انجام گرفته و به زمان کمی برای خشک شدن رنگ نیاز است.

این روش برای رنگ‌آمیزی مبلمان فلزی، بدنه خودرو و لوازم خانگی بعنوان پوشش نهایی کاربرد دارد. استفاده از رنگ کوره‌ای به گونه‌ایست که رنگدانه‌ها بر روی سطح فلزی اعمال می‌شوند. در نتیجه باید دقت شود که تمام قسمتهای سطح بطور یکدست و کامل پوشش داده شوند. این رنگها دارای قابلیت تمیزکاری آسان هستند. به‌طوری‌که در مقابل گرد و غبار و لکه چربی و روغنی مقاومت بالایی دارند. بنابراین در صورت آلودگی، به‌راحتی و با یک پارچه مرطوب پاک می‌شوند.

معایب رنگ های کوره ای

اما در این میان استفاده از برخی رنگ های صنعتی از جمله رنگ کوره‌ای معایبی نیز با خود به همراه دارد. از جمله آن می‌توان به هزینه‌های بالای راه اندازی و استفاده از این رنگها اشاره کرد. تجهیزات مورد نیاز برای رنگ آمیزی با رنگهای کوره‌ای بسیار گران‌قیمت می‌باشند. همچنین بازار هدف بسیار محدود نیز از دیگر معایب آن به شمار می‌رود.

رنگ استاتیک

یکی دیگر از رنگ های صنعتی رنگ استاتیک می‌باشد. این رنگ از ترکیب موادی همچون پودر رزین اپوکسی، پیگمنت و چند ماده دیگر بدست می‌آید. این رنگها با حذف کامل حلالها و ضایعات مواد مصرفی، خطر کمی برای محیط زیست دارند. مقاومت و دوام بالا و عمر طولانی آن موجب شده تا در برابر تغییرات جوی تغییر حالت ندهد. اگر بدنبال پوشش‌دهی بالا و ایجاد ضخامت یکنواخت در تمام سطح موردنظر هستید رنگ استاتیک گزینه مناسبی است.

نفوذپذیری بالای این رنگ موجب شده تا در تمام نقاط غیر قابل دسترس روی سطح کار نفوذ کند. در نتیجه رنگ‌آمیزی، به‌گونه‌ای یکنواخت و یکدست انجام شود. یکی از مزایای رنگ استاتیک، خطر آتش‌سوزی کمتر آن است. زیرا طی فرآیند تولید این رنگها از هیچ‌گونه ماده آتشگیری استفاده نشده است. از طرفی پوشش‌های پودری حاوی حلال نیستند. از این رو خطر آتش‌سوزی بسیار کمتری دارند. از این رنگها میتوان در مصارفی همچون یخچالهای صنعتی و خانگی، مبلمان، خودروسازی و لوازم خانگی استفاده نمود.

کاربرد رنگ های صنعتی

یکی از روش های مطمئنی که برای حفافظت مخازن، خط لوله، سازه های فلزی، بتنی و بدنه کشتی ها برای محافظت در برابر عوامل خورنده و شرایط جوی استفاده از رنگ های صنعتی است. رنگ های صنعتی از ترکیبات شیمیایی مختلفی ساخته می شوند و دارای کاربردهای زیر هستند:

جلوگیری از سائیدگی و خوردگی بدنه

استفاده در صنعت خودروسازی

رنگ آمیزی لوله های نفتی و حساس به منظور حفاظت از آنها

افزایش مقاومت سطوح در برابر خراشیدگی، اصطکاک و نور خورشید